“Arbatel: De Magia Veterum” (Arbatel: Eski Büyü) 1575 yılında İsviçre’de ilk kez yayımlanan ünlü bir grimoar veya sihir kitabıdır.
+ Aşkı Çekmek için Melek Haniel’e Dua Et
Arbatel özellikle “Ars Paulina” adlı bölümüyle bilinir; bu bölüm, ruhları ve melekleri çağırma ve yönetme üzerine odaklanmış bir metin parçasıdır. Bu kitap, Rönesans dönemi sihirle ilgili birçok metinden biri olup en önemli ve etkili olanlardan biri olarak kabul edilir.
Arbatel, diğer o dönemin grimoarlarından olumlu tonu ve doğal sihir ile ruhsallık üzerine odaklanmasıyla farklılık gösterir. Bu dönemin diğer metinlerinde yaygın olan törensel sihir ve şeytanlarla yapılan anlaşmalar yerine, kitap sihir pratiğinde ahlak ve dinin önemini vurgulayarak insanların erdemli bir hayat sürmeleri ve sihri kendi ve başkalarının yararı için nasıl kullanabileceklerine dair tavsiyeler ve talimatlar sunar.
Arbatel, “Aphorismi” veya aforizmalar adı verilen birkaç bölüme ayrılmıştır; her biri ruhsal yaşamın farklı yönleri ve sihir pratiği konusunda içgörüler sunar. Bu aforizmalar, ruhsal varlıklarla nasıl ilişki kurulacağı, bilgelik ve bilgi nasıl elde edileceği ve sihirli deneylerin nasıl gerçekleştirileceği konusunda yönlendirme içerir.
Arbatel’in MS 1575 yılında yazıldığı iddia edilmektedir. Bu tarih, 1536 ile 1583 arasında tarihlenen metin referansları tarafından desteklenmektedir. Arbatel’in nihai editörünün İsviçreli doktor Theodor Zwinger olduğu ve İtalyan matbaacı Pietro Perna tarafından yayımlandığı düşünülmektedir. Yazarın kimliği bilinmemekle birlikte, Jacques Gohory isimli bir erkeğin yazar olabileceği spekülasyonları bulunmaktadır. Zwinger ve Perna gibi, Gohory de Paracelsus’un tıbbi ve terapötik teorilerine inanan bir Paracelsusçuydu.
Bununla birlikte, kitap hâlâ sihirin, ezoterizmin ve okültizmin tarihine ilgi duyan araştırmacılar tarafından incelenmekte ve saygı görmektedir.
